နတ်ကွန်းနတ်နန်းများ

ဘုရင်တိဿဓမ္မသီဟရာဇာသည် ကောင်းခြင်းငါးဖြာနှင့်ပြည့်စုံသော ရွှေနန်းကျင်ကို မြင်ကတည်းကပင် တိမ်းညွှတ်စိတ်ဖြင့် အကြောင်းစုံ စုံစမ်းစေခဲ့ပါသည်။

တစ်နေ့ ဘုရင်တိဿဓမ္မသီဟရာဇာသည် နောက်လိုက်နောက်ပါအစုံအလင်ဖြင့် တော ကစားထွက်ရာ မဲသန ရွာသို့ ရောက်ရှိရာ ရွာဦးရှိ တောင်ယာတဲတစ်ခုတွင် ရွှေနန်းကျင်ကိုတွေ့ ရာ ဘိုးကော်လွတ်နှင့်နန်းကြာဟဲတို့ထံ ခွင့်တောင်း၍ ကာမပိုင်လင်ယောက်ကျားမရှိသေးကြောင်း ကြားသိရသောအခါ မိန်းမကောင်းမိန်းမမြတ်ပင်ဖြစ်ချေသည်တကားဟု အားရဝမ်းသာ လွန်စွာတိမ်းညွှတ်သော စိတ်ရှိတော်မူသဖြင့် သုဝဏ္ဏဘူမိသို့ မိဖုရားအရာတင်မြှောက်ရန် ဆောင် ယူလျှက် ကျိုက်ထီးရိုးရှိ အဘိုး၏အရိုးအိုးစေတီများအား ကန်တော့လျက် သုဝဏ္ဏဘူမိသို့ လိုက် ပါခဲ့ရပေသည်။

ဘုရင်တိဿဓမ္မသီဟရာဇာမှ ရွှေနန်းကျင်အား သုဝဏ္ဏဘူမိသို့ ခေါ်ဆောင်လာရာတွင် ကရင်လူမျိုးတို့ ရိုးရာထုံးစံအတိုင်း ဟုန်းနတ်ဘိုးဘိုးကြီးအား ပူဇော်ပသခဲ့ခြင်းမရှိသည့်အတွက် ဟုန်းနတ်ဘိုးဘိုးကြီးအနေဖြင့် ရွှေနန်းကျင်အပေါ် အမျက်ကြီးစွာ ထားခဲ့လေသည်။ မိဖုရားကြီး ရွှေနန်းကျင်မှာ ကျန်းမာရေးမကောင်းသည့်အတွက် ကရင်လူမျိုးများ ခေါ်ယူမေးမြန်းကုသစေရာ အကြောင်းစုံသိရ၍ ရိုးရာပူဇော်ခြင်းပြုရန် အရပ်သားသဏ္ဍာန်ဖြင့် ဘိုးကော်လွတ်နှင့်နန်းကြာဟဲ၊ ငပန်းတို့နှင့် စေလွှတ်ခဲ့လေသည်။

ရွှေနန်းကျင်သားအဖတစ်စုတို့ စခန်းလေးမှ တက်လာသောအခါ ၎င်း၏ပိုင်နက် ရောက်သည်တွင် ဟုန်းနတ်ဘိုးဘိုးကြီးသည် နတ်ကျားကိုလွတ်၍ ကိုက်စေလျင် ရွှေနန်းကျင် မိသားစုလည်း ကျိုက်ထီးရိုးလမ်းအတိုင်း ပင်ပန်းကြီးစွာ စွမ်းအားရှိသမျှပြေးခဲ့ရလေသည်။ ခရီးအတော်ပေါက်၍ နောက်ပြန်ကြည့်ရာ ကျားမှာ ဘုရားတန်ခိုးကြောင့် လိုက်ပါခြင်းမရှိတော့သော် လည်း ကျောက်သမ္ဗာန်တောင်ထိပ် တောင်တက်လမ်းဘေး၌ နဂိုကမကျန်းမာသည်ကတစ် ကြောင်း၊ ငယ်ရွယ်စဉ်ကပင် ပင်ပန်းကြီးစွာ သွားလာဖူးခြင်းမရှိသည် မိန်းမသားဖြစ်သည်က တစ်ကြောင်း၊ ကိုယ်ဝန်ကို လွယ်ထားရသည်က တစ်ကြောင်းတို့ကြောင့် အမောဆို့ကာ လဲလေသည်။ မိမိစုတေကွယ်လွန်ရတော့မည်ကို သိသဖြင့်- '' ငါ၏အလောင်းသည်ဤနေရာအရပ်မှ ရွှေ့ပြောင်း ယူဆောင်၍ မရနိုင်ကြပါစေနှင့် '' ဟူ၍လည်းကောင်း၊ '' ကျောက်ရုပ်ဖြစ်၍ သေပါစေသား'' ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အဓိဌာန်ပြု၍  စုတေကွယ်လွန်ခဲ့လေသည်။

ယခုအခါ ဤနေရာတွင် ဘုရားဖက်သို့ ဦးခေါင်းပြုလျှက် ရွှေနန်းကျင်ကျောက်ရုပ် တည်ရှိသဖြင့် ရွှေနန်းကျင်နတ်နန်း ဟု အမည်တွင်၍ ထိန်းသိမ်းထားရှိပါသည်။